Zanim rozstrzygniemy zawarty w tytule dylemat zastanówmy się czym właściwie jest autorytet. Powszechne rozumienie autorytetu określane jest jako społeczne uznanie dla osób reprezentujących cenione w danej grupie społecznej wartości. Można też powiedzieć, że osoba posiadająca autorytet 
ceniona jest za profesjonalizm, prawdomówność, bezstronność w ocenie. Autorytet jest traktowany również jako cecha przywódcza związana z wysokim poziomem inteligencji emocjonalnej oraz osobistą charyzmą, Bez względu na to jaką przyjmiemy definicję autorytetu, niemal natychmiast pojawia się pytanie czy tego można się nauczyć? Bo zdobyć autorytet można. Tylko jak to zrobić? Skąd właściwie bierze się autorytet?
Jedno ze źródeł autorytetu wypływa z sumy przywilejów związanej z pełnieniem jakiejś eksponowanej roli w danej grupie społecznej. Jest to autorytet z nadania innymi słowy: desygnowany. Zapewne niejednokrotnie widzieliście takie sytuacje. Nadanie tytułu, odpowiednio wysokie miejsce w hierarchii, często powodują, że ludzie zajmujący te miejsca są automatycznie obdarzani autorytetem związanym z powagą pełnionego urzędu. Na początek dostają kredyt zaufania co do posiadanego profesjonalizmu, doświadczenia i przymiotów moralnych, których oczekujemy od osób pełniących rolę przywódczą. Z czasem jednak życie weryfikuje ten stan rzeczy. Bywają osoby, które są w stanie na tej podstawie zbudować jeszcze większy autorytet, ale bywają też tacy, którzy szybko go tracą. Innym jest autorytet ekspercki wynikający z doświadczenia i wiedzy w jakimś obszarze aktywności życiowych i zawodowych. Wiedza, a także umiejętność jej zastosowania w praktyce stanowią fundament, na którym budowany jest wizerunek eksperta. W rzeczywistości zdarza się, że spotykamy osoby, które szanujemy za ich fachowość – są autorytetem w tym zakresie – natomiast nie oznacza to, że w innych obszarach uznamy autorytet eksperta. Kolejne źródło związane jest z aspektami osobowościowymi i postawą etyczną prezentowaną przez osobę będącą kandydatem do roli autorytetu. Ten obszar obejmuje pewien rodzaj spójności w obszarze takich wartości, jak: prawdomówność, szczerość, poszanowanie innych, uczciwość, nieskazitelność, ale również gotowość przyznawania się do popełnionych błędów. To źródło autorytetu możemy nazwać integralnością, ze względu na współwystępowanie wielu elementów z pogranicza prezentowanej postawy moralnej i osobowości.
Autorytet niewątpliwie możemy potraktować jako kompetencję, bo przejawia się on poprzez konkretne zachowania związane z pewnym zakresem wiedzy, umiejętności i postawą niezbędną do ich zastosowania. I w dużym stopniu mamy wpływ na to, aby zbudować swój autorytet. Praca nad rozwojem w tym zakresie wymaga od każdego z nas odpowiedzi na kilka fundamentalnych pytań. Kim jestem? Co jest dla mnie ważne i stanowi wartość w życiu? Jakich zasad się trzymam i gdzie są granice, które uważam za nieprzekraczalne? To tylko kilka przykładów ważnych pytań. I z doświadczenia wielu lat pracy rozwojowej wiem, że często, nie jest to takie proste aby na nie odpowiedzieć, a co więcej żyć w zgodzie z pojawiającymi się odpowiedziami. W tej podróży do wnętrza siebie dobrze znaleźć sobie towarzystwo w postaci mentora-coacha. Jednak większość pracy trzeba wykonać samemu. Na początek dobrze jest zacząć od rozpoznania kto jest dla Ciebie autorytetem i dlaczego? Co takiego ma w sobie ta osoba? Jak się zachowuje? Które zachowania powodują, że odbieram tę osobę jako autorytet? W jakim obszarze jest dla mnie autorytetem? Za kim jesteście gotowi podążać, kogo naśladować? I nie szukajcie pośród wielkich nazwisk. Szukajcie blisko siebie.
Ale cały czas nie mamy odpowiedzi na tytułowe pytanie. Czy Scrum Master potrzebuje być autorytetem? Bo odpowiedź nie jest wcale jednoznaczna. Ja skłaniałabym się do stwierdzenia, że wystarczy jeśli zadba o swoją integralność i w tym sensie może pełnić rolę autorytetu. A co Ty o tym sądzisz?